Mientras Duermes

Έχει πάει μία η ώρα. Σκέφτεσαι ότι πρέπει να κοιμηθείς γιατί αύριο ξυπνάς νωρίς. Αφήνεις το λάπτοπ ανοιχτό γιατί βαριέσαι να το κλείσεις, πλένεις τα δόντια σου έχοντας στο μυαλό σου τη μάνα σου που σου φώναζε κάθε βράδυ. Χαμογελάς. Σβήνεις το φως στο μπάνιο και κατευθύνεσαι στο κρεβάτι σου. Απλώνεσαι στο στρώμα σου και χαλαρώνεις σκέφτοντας πόσο ασφαλής είσαι εδώ στο δικό σου καταφύγιο, στο σπίτι σου, μακριά από όλους κι από όλα. Είσαι τέλεια, είσαι μόνος... ή μήπως όχι;

Mientras Duermes σημαίνει «ενώ κοιμάσαι» και δεν μπορείς να φανταστείς τί συμβαίνει ενώ κάποιος κοιμάται! Θριλεράκι αγωνίας ισπανικό και ομολογώ ότι ήταν μεγάλη έκπληξη γιατί έχω δει αρκετά ισπανικά φέσια. Ενίοτε οι Ισπανοί έχουν αναλαμπές και βγάζουν ωραίες ταινίες. Ο σκηνοθέτης της ταινίας είναι παλιά καραβάνα και είναι ο δημιουργός των θρίλερ REC που δεν μας άφησαν αδιάφορους. Πολύ καλή ήταν η επιλογή του πρωταγωνιστή, ο οποίος θυμίζει τον δικό μας Μαρκουλάκη (έχουν την ίδια τρέλα στο μάτι). Ο Luis Tosar παίζει με μεγάλη γεναιοδωρία τον ψυχικά άρρωστο και διεστραμμένο, ο οποίος έχει κόλλημα με την ευτυχία των άλλων. Εντάξει, το αγόρι χρειάζεται άπειρες ώρες ψυχοθεραπείας, ίσως και εγκλεισμό, αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα εσύ βλέπεις τα καμώματά του!

Η ταινία έχει μια κλιμακώμενη αγωνία και περιέργεια από τη μεριά του θεατή για το τέλος. Δηλαδή, μέχρι που θα φτάσει, ρε παιδί μου; Είχα σκάσει και είχα φάει όλα τα σπόρια από την σκασίλα μου. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το soundtrack της ταινίας που περιλαμβάνει ενδιαφέροντα κομμάτια μιας άλλης εποχής που τόσο ταιριάζουν με την ισπανική αρχιτεκτονική και το κλίμα της μεσογειάκης αυτής χώρας. Συγγνώμη, η Ισπανία δεν έχει κρίση σαν εμάς; Γιατί δηλαδή εκεί να γίνονται τέτοιες παραγωγές και μεις να είμαστε πάντα πίσω από τον ήλιο; Συγχύζομαι...(συγχώρεσε το παραλήρημά μου, το παθαίνω συχνά αυτή την περίοδο).

Ενώ εσύ κοιμάσαι, πολλά μπορούν να συμβούν. Θες να τα δεις; Αν είσαι από τους φοβιτσιάρηδες, δες καλύτερα μια κωμωδία...πάντως ένα είναι σίγουρο: κάθε φορά που θα βουρτσίζεις τα δόντια σου το πρωί δεν υπάρχει περίπτωση να μην σκέφτεσαι αυτή την ταινία! Καλή θέαση...!

Κλειτώ Χαριτοπούλου

Δείτε το trailer: https://www.youtube.com/watch?v=UqoEkBnKjGM

The Hangover Part 3

Τί έγινε, ρε παιδιά; Hangover χωρίς hangover; Δεν έχει ποτό; Δεν έχει τρέλες; Δεν έχει μεθύσι; Δεν έχει “fuck the police!”; Και τί έχει; Θα σας πω εγώ τί έχει που έχω κατασυγχιστεί με το απίστευτα άσχετο φινάλε της τριλογίας. Todd Philips, σκηνοθέτα μου, τί σκεφτόσουν μανίτσα μου; Είχες στα χεράκια σου μια τόσο πετυχημένη συνταγή (τύπου Βέφα) και την άφησες για μια ξενέρωτη (τύπου Πετρετζίκη); Κι αν τόσο πολύ ήθελες να κάνεις μια περιπέτεια, η Wolf pack, τί σου έφταιγε;

Λοιπόν, παίδες ξεχάστε ότι ξέρατε. Δεν μεθάει κανείς, δεν ξεχνάει κανείς, δεν γλεντάει κανείς, δεν γουστάρει κανείς! Θα δείτε μια περιπέτεια με κάποια αστεία στιγμιότυπα (τα οποία εμένα δεν με έκαναν να γελάσω) στην οποία οι πρωταγωνιστές της φαίνεται ότι δεν την διασκέδασαν και βαρέθηκαν να λένε τη λέξη fuck κάθε δεύτερη ατάκα...! Έχεις από την αρχή μια συμπάθεια για τους χαρακτήρες λόγω των δύο πρώτων ταινιών και είσαι στην αναμονή να δεις τα γνωστά αστεία περιστατικά και να γελάσεις με την καρδιά σου αλλά τζίφος! Μάπα το καρπούζι και μια δευτέρας διαλογής ταινία δημιουργείται μπροστά στα μάτια σου.

Ενώ το πολύ ωραίο αυτό αγόρι, Bradley Cooper, αλλά και ο δικός μας Γαλιφιανάκης είχαν προτείνει στον σκηνοθέτη να γυριστεί η ταινία στην Μύκονο γιατί θεωρούσαν ότι μόνο εκεί θα μπορούσε να ολοκληρωθεί η ιστορία (με απίστευτα μεθύσια και σκηνικά), ο Todd Philips αποφάσισε λανθασμένα να δεί πάλι ο κόσμος το Λος Άντζελες, το Μεξικό για  5 λεπτά και το Λας Βέγκας στο τέλος.

Νιώθεις ότι τα αγόρια είναι κουρασμένα, ότι είναι έξω από τα νερά τους (αφού κωμωδία δεν είναι αυτό που κάνουν στην ταινία) και γενικά έχεις μια αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά...

Μεγάλη απογοήτευση σας λέω αφού τις πιο hot σκηνές τις είχα δει στο τρέιλερ και δεν είχε τίποτα άλλο να μου προσφέρει. Τέλος, η μεγαλύτερη απογοήτευση ήταν ότι καταργείται η Wolf Pack, ακυρώνοντας άτεχνα τον χαρακτήρα του Γαλιφιανάκη στις δύο προηγούμενες ταινίες. Οι κριτικές ήταν απίστευτα αρνητικές και αυτή την φορά έπεσαν μέσα, δυστυχώς. Η επιλογή είναι δική σας...! Καλή θέαση...

Κλειτώ Χαριτοπούλου

Δείτε το trailer: http://www.youtube.com/watch?v=cUb1YEnlZW4

Side Effects

Όταν ερωτεύεσαι τον ψυχίατρό σου, μέχρι πού μπορείς να φτάσεις; Δεν γνωρίζω γιατί ποτέ δεν είχα ψυχίατρο αλλά αν ήταν σαν τον Jude Law σίγουρα θα τον ερωτευόμουν και θα το ‘χανα το μυαλουδάκι μου! Εντάξει, και η Cathrine Zeta – Jones καλή είναι δεν λέω...και μετά από αυτό το παραλήρημα σας ενημερώνω ότι η ταινία Side Effects έχει παρενέργειες!

Καταρχήν, σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Steven Sodebergh υπεύθυνος για την Erin Brockovich, το Traffic, όλες τις Συμμορίες 11, 12 και 13 και πολλές καλές ταινίες (και αρκετές καμμένες αλλά ποιός τα μετράει τώρα αυτά...). Τα κοντινά του σταθερά πλάνα στην συγκεκριμένη ταινία εξυπηρετούν άρτια τις παρενέργειες των χαπιών που όλη η Αμερική κατεβάζει σαν καραμέλες. Εκτός από τον Jude και την Cathrine που προανέφερα πρωταγωνιστεί επίσης και η Rooney Mara. Κι αν αναρωτιέστε ποιά είναι αυτή σας θυμίζω ότι είναι το Κορίτσι με το Τατουάζ (το αμερικάνικο), ξέρετε το τρυπημένο εκείνο ταλαιπωρημένο κορίτσι που όμως μας καθήλωσε με την ιστορία της.

Στις Ηνωμένες πολιτείες το να πάει κάποιος στον ψυχίατρο και να πάρει αντικαταθλιπτικά σημαίνει ότι προσπαθεί να γίνει καλύτερα. Στην Ευρώπη σημαίνει ότι είναι τρελός. Απλά οι αμερικάνοι φίλοι μας το έχουν παρακάνει με αυτή την «εύκολη» λύση και την χαρακτηρίζω εύκολη γιατί πάνε στον ψυχίατρο – ψυχολόγο για ψύλλου πήδημα...

Η ταινία έχει πλοκή. ΠΟΛΛΗ πλοκή...θα χάσετε την μπάλα σε κάποια φάση, δεν θα ξέρετε ποιόν να κατηγορήσετε και ποιόν να αθωώσετε. Και μέχρι να μπει στο ψητό, που λέμε, θα σας ξενίζει λίγο. Σας ανταμείβει, όμως, στο δεύτερο κομμάτι της όπου γίνεται της τρελής κυριολεκτικά! Οι ερμηνείες ήταν αντάξιες του σεναρίου και των απαιτήσεων που είχαν οι ρόλοι.

Οι κριτικές ήταν πολύ καλές και όχι άδικα και τα εκατομμυριάκια στο box office δεν χάλασαν κανέναν...! Θα δείτε τοπία και αρχιτεκτονική της Νέας Υόρκης που θυμίζουν Ευρώπη και αυτά δένουν εκπληκτικά με την original προφορά του Jude Law, ο οποίος, ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να κάνει τον αμερικάνο γιατρό. Δεν σας λέω το στόρυ...θα την ξαναχάσω την μπάλα! Side effects και μην σκιαχτήτε με τις παρενέργειες...καλή θέαση!

Κλειτώ Χαριτοπούλου

Δείτε το trailer: http://www.youtube.com/watch?v=S-Tf6Gu7QVo

The Host

Ταινιόφιλοί μου, καλησπέρα σας! Εχω καιρό να σας προτείνω ταινιούλα αλλά δεν φταίω εγώ. Λόγω ανωτέρας βίας παραδόθηκα στο κρεβατάκι μου. Τώρα, όμως, ξεκίνησα και πάλι τις ταινίες και μπορώ να πω ότι κάτι έχει αρχίσει να γίνεται, όσον αφορά την παραγωγή (γιατί για ένα διάστημα είχαμε μεγάλη ξηρασία!). Η ταινία The Host έπεσε στα χεράκια μου και η Stephanie Meyer δεν θα μου γλιτώσει.

Όταν ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο της (πριν από κανα δυό χρονάκια) βαρέθηκα ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ! Και για πρώτη φορά η ταινία είχε περισσότερο ενδιαφέρον από το βιβλίο. Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: στο μέλλον, λέει, όλους σχεδόν τους ανθρώπους τους έχουν καταλάβει εξωγήινοι (Ψυχές). Έλα, όμως, που η ανθρώπινη ψυχή παραμένει και αυτή στο σώμα με αποτέλεσμα ο ξενιστής που έχει καταλάβει το σώμα σου να ακούει και την δικιά σου φωνή. Φεύγα; Εντελώς...

Οπως προείπα, βασίζεται σε μυθιστόρημα της Stephanie Meyer και αν δεν ξέρετε ποιά είναι αυτή, ντροπή σας! Όχι ότι είναι καμιά μεγάλη και τρανή αλλά μετά από τόσο ντόρο που έκανε το Λυκόφως,ε δεν μπορεί να μην την έχετε ακούσει! Οπότε καταλαβαίνετε, ότι παίζει ρομάντζο στη μέση. Ξενερώσατε; Τί να κάνουμε...η ταινία είναι επιστημονικό ρομάντζο και οι κριτικοί το θάψανε! Εμένα δεν με χάλασε...δηλαδή, οκ είναι τύπου Λυκόφως με την ταλαίπωρη αλλά θαυμαστή (για κάποιο λόγο) πρωταγωνίστρια που, φυσικά, τη γουστάρουν δύο τουλάχιστον ωραίοι άντρες και εννοείται ότι στο τέλος αυτοθυσιάζεται για το κοινό καλό (ή τουλάχιστον έτσι θέλει).

Αλλά δεν με χάλασε. Πέρασε γρήγορα το 2ωρο και είχα αγωνία να δω τί θα γίνει στο τέλος. Η πρωταγωνίστρια είναι το κοριτσάκι που έπαιζε στο Hanna και στην ταινία The Lovely Bones, η Saoirse Ronan, κερδίζοντας καλές κριτικές για την ερμηνεία της. Εδώ είναι η μόνη ερμηνεία που ξεχωρίζεις καθώς οι υπόλοιποι είναι λίγο πολύ αδιάφοροι αλλά χωρίς να φταίνε οι ίδιοι. Το σενάριο επικεντρώνεται τόσο πολύ σ’ αυτόν τον χαρακτήρα (ο οποίος είναι διττός) και αυτό είναι μεγάλη τυπικούρα της Stephanie Meyer. Τις λατρεύει πολύ τις πρωταγωνίστριές της.

Εντάξει, καλούτσικη είναι. Αυτό δείχνουν και οι εισπράξεις στο box office με 48 εκατομμυριάκια περίπου παγκοσμίως. Ξέρετε, κάτι ψιλά...αξίζει να τη δείτε σε High Definition ανάλυση γιατί έχει φανταστική εικόνα και πολύ ωραία φουτουριστικά χρώματα...καλή θέαση!

Κλειτώ Χαριτοπούλου

Δείτε το trailer: http://www.youtube.com/watch?v=pQa_usIWd44

Promised Land

Τα βραβεία τελείωσαν. Όποιος πήρε, πήρε. Η γκλαμουριά έφυγε και ξεκίνησε η νέα σεζόν παραγωγής και προώθησης ταινιών. Πρώτη ενδιαφέρουσα ταινία που έπεσε στα χέρια μου ανήκει στον Gus Van Sant, τον σκηνοθέτη του Good Will Hunting. O Gus ξαναβρίσκεται με τον φίλο του Matt Damon και τον John Krasinski και υπογράφουν την ταινία σεναριακά και σκηνοθετικά.

Σε μια ήσυχη πολύ μικρή πόλη της πολιτείας Πενσυλβάνια των Ηνωμένων Πολιτειών φτάνει μια μέρα ο πρωταγωνιστής (Matt Damon) με την συνεργάτιδά του (Frances McDormand) για να πείσουν τους κατοίκους της περιοχής να υπογράψουν με την εταιρία που δουλεύουν για να γίνει εξόρυξη φυσικού αερίου. Βέβαια, η εξόρυξη θα γίνει με τρόπους που μόνο κακό θα κάνουν στο περιβάλλον και στην υγεία των πολιτών. Υποστηρικτής αυτής της άποψης και με μεγάλο ρεύμα είναι ο αντι-πρωταγωνιστής  (John Krasinski), ο οποίος όχι μόνο πάει κόντρα στον Matt Damon αλλά του κλέβει και την κοπέλα που έχει βάλει στο μάτι!

Η ταινία επικεντρώνεται στους χαρακτήρες της και στο κατα πόσο η συνείδηση μπορεί να εμποδίσει το καθήκον. Το μυαλό σου παίζει πολλά παιχνίδια και πιστεύεις αυτό που θες να πιστέψεις. Βρήκα τον Matt εμπνεσμένο (όπως πάντα), την Frances να δίνει το ξεχωριστό της χρώμα στην ταινία (αν έλειπε, θα βαριόμουν σε κάποια σημεία) και τον John Krasinski να παίζει τον ρόλο του αντιπαθητικού με μεγάλη επιτυχία. Την παρέα συμπληρώνει ο παλαίμαχος ηθοποιός Hal Holbrook (τον έχετε δει σε άπειρες ταινίες) εκφράζοντας τη φωνή της λογικής στον μπερδεμένο πρωταγωνιστή.

Αν και η ταινία σκόπευε να πάρει κάποιο αγαλματίδιο στα φετινά Όσκαρ, δεν τα κατάφερε. Αυτό δεν λέει τίποτα. Ξέρετε πόσο στημένα είναι τα βραβεία αυτά. Blockbuster δεν τη λες σε καμία περίπτωση και τα λεφτάκια της δεν τα έβγαλε αλλά είναι μια πολύ ευχάριστη ταινία, με ωραίες ερμηνείες και ηθικό δίδαγμα που σε κρατάει συντροφιά για 2 ωρίτσες. Καλή θέαση...!

Κλειτώ Χαριτοπούλου

Δείτε το trailer:  http://www.youtube.com/watch?v=ok3IIQiRbC8